Gastouders en noodopvang

Gastouderopvang gaat weer open vanaf 11 mei! Daar zijn wij, veel gastouders en kinderen heel blij mee. We willen nogmaals benadrukken dat wij trots zijn op onze gastouders die in de afgelopen weken noodopvang hebben kunnen verzorgen. Dit is van grote waarde (geweest). We hebben een aantal gastouders gevraagd om hun ervaringen met ons te delen. Lees mee hoe (van links naar rechts) Evelien Ventevogel, Vivianne Olislager, Cindy van Ooijen en Anke Verschoor de afgelopen periode hebben beleefd. 

Evelien Ventevogel

Bij Evelien is het een stuk rustiger dan normaal. “Ik bied aan vier kinderen noodopvang, verspreid over vier dagen. Voor hen heb ik nu meer tijd.” Evelien probeert zoveel mogelijk haar dagritme aan te houden en daarbij zijn ze veel buiten te vinden. “Het weer is echt een cadeautje wat dat betreft! We gaan er lekker op uit. Normaal gesproken zou ik met ze naar de supermarkt gaan, maar dat kan nu natuurlijk niet. Nu gaan we veel naar de speeltuin.”

“Mijn contact met de ouders is erg goed, ik ken ze ook al lang. Ze zijn heel begripvol. Het afscheid met de kinderen is kort en de 1,5 meter houden we in stand. Verder heb ik contact met de ouders via de WhatsApp, ook met de kinderen en ouders die er nu niet zijn. Die komen af en toe een cadeautje of een knutsel brengen.” De gezinnen van Evelien wonen veelal in de wijk. “Als ik met de opvangkinderen ga wandelen kom ik langs veel andere kinderen. Dan zwaaien we even voor het raam of maken een klein praatje op gepaste afstand. Daarin merk ik wel dat de ouders het ook missen.”

Ook voelt Evelien zich zeer gewaardeerd door haar bijdrage aan de maatschappij. “Ik voel me heel erg gewaardeerd door de ouders. Meteen in de eerste week van de noodopvang kreeg ik van een ouder een bloemetje. Daar doe ik het voor, om mensen te helpen. Dat geeft mij een fijn gevoel. En als er wordt geklapt voor de zorg, voelt het alsof dat ook voor mij en alle andere gastouders is.”

“Mijn tip voor andere gastouders die noodopvang bieden: blijf gewoon jezelf en ga door met wat je normaal ook doet. Ouders hebben niet voor niets jou gekozen!”

 

Vivianne Olislagers

Bij Vivianne zijn de opvangdagen erg wisselend. “Ik heb vooral veel kinderen die voor mij nog onbekend zijn. Ik heb ongeveer drie kinderen op een dag. Dat is veel minder dan normaal, maar dat maakt het niet minder intensief. De nieuwe kinderen zijn niet in hun natuurlijke omgeving, het kost een aantal dagen voordat ze gewend zijn en voordat ik de kinderen echt snap. Ook werk ik nu niet mijn vaste dagen, geen week is hetzelfde,” vertelt Vivianne.

Vivianne probeert net als de rest haar dagritme aan te houden. “Wat wel verschilt met voorheen is dat ik nu meer kijk naar het ritme van de kinderen. Zeker als je een kindje niet kent is dat soms lastig inschatten. Ik vind het belangrijk dat ze bijvoorbeeld hun rust krijgen. Ik leg ze nu eerder op bed dan dat ik met de wandelwagen een blokje om ga. Dat zou ik normaal wel doen, maar nu weet ik niet hoe het kindje erop reageert.”

Omdat de haal- en brengmomenten nu erg kort zijn schrijft Vivianne elke dag in de overdracht schriftjes. “Ik wil er zeker van zijn dat ik niks vergeet en ik en de ouders vinden het prettig als alles op papier staat. Met de kinderen die er op dit moment niet zijn probeer ik per kindje te kijken hoe ik het beste contact kan houden. Via een filmpje, video-bellen of een liedje zingen. Contact op maat kun je het noemen.”

Naast gastouder is Vivianne ook nog juf geworden. “Dagen kunnen heel chaotisch zijn. Mijn twee eigen kinderen hebben thuis scholing, dus die fietsen er ook nog tussendoor. Zo ben ik ‘Poesje Mauw’ aan het zingen en zo kijk ik wiskunde sommen na. Maar iedereen weet zich toch goed aan te passen aan de situatie.” Vivianne is blij dat ze opvang kan bieden voor de kinderen met ouders die werken in de vitale beroepen. “Ik ben blij dat ik ze kan ondersteunen door de zorg van hun kinderen uit handen te nemen, iets wat ik met veel plezier doe! Ook krijg ik veel waardering van de ouders, ze zijn heel dankbaar.”

“Mijn tip voor andere gastouders die noodopvang bieden: ben open en duidelijk in je communicatie naar ouders toe, zeker naar ouders die je nog niet zo goed kent. Maak goede afspraken, dan weet iedereen waar hij/zij aan toe is.”

 

Cindy van Ooijen

Cindy vangt op dit moment, naast haar eigen drie kinderen, de helft van haar opvangkinderen op. Ze gaat zorgvuldig om met de nieuwe situatie. “Ik ben een outgoing gastouder en houd ervan om met de kids lekker te gaan wandelen. Voor mij is het dan ook best wennen dat we nu aan huis gekluisterd zijn. De opvangkinderen mogen van mij alleen in de tuin spelen. Normaal staat er voor de ouders ook altijd een kopje koffie klaar, maar dat halen wel weer een keer in!”

Cindy stopt ook veel energie in de kinderen en ouders die ze nu moet missen. “Op de dagen dat ik normaliter open zou zijn maak ik filmpjes voor de kinderen thuis. Ik zing liedjes met gebarentaal, lees een boekje voor en doe gekke dansjes. Deze deel ik op mijn Facebookpagina. Elke dinsdag breng ik verrassingstasjes rond, zo zie ik de kinderen toch regelmatig en zwaaien we even naar elkaar.”

Het zijn wel drukke weken bij Cindy thuis. “Het schoolwerk van mijn eigen kinderen komt er ook nog bij, dat is best pittig. Gelukkig mag mijn zoontje vanaf deze week naar school om daar zijn schoolwerk te doen.” Voor de gastouder die gebaad gaat bij ritme en structuur, vreet dit energie. “Ik voel me gewaardeerd voor wat ik doe en dat geeft me energie om door te gaan!”

“De tip die ik andere gastouders zou willen meegeven is: maak een WhatsApp groep aan met collega-gastouders. Het is fijn om met elkaar te sparren, elkaar te motiveren en om te weten dat we er niet alleen voor staan.”

 

Anke Verschoor

Bij Anke is het wat rustiger op de opvang dan normaal. “Per dag komen er gemiddeld drie á vier kinderen. Het is wat rustiger, maar mijn dagritme verschilt niet veel met voorheen. We gaan nu wel veel naar buiten. Als er wat grotere kinderen zijn zoeken we een rustig speeltuintje op waar ze lekker kunnen spelen.”

“Het contact met de ouders verloopt erg goed. Ik communiceer met de ouders via heen-en-weer schriftjes en spreek ze bij het halen en brengen. Ik heb voornamelijk WhatsApp contact met ouders van kinderen die er nu niet zijn. En onlangs heb ik ze een kaartje gestuurd. Ik vind het lastig dat ik een aantal kinderen nu niet zie. Over een aantal maak ik me een beetje zorgen dat ze straks weer moeten wennen of misschien eenkennig zijn.”

Bij Anke thuis is het gelukkig wel lekker rustig. “In mijn thuissituatie is er niet veel veranderd. Mijn drieoudere zonen en man zijn veel de deur uit om te werken. Dan heb ik hier thuis de ruimte om de kinderen op te vangen. Ik neem mijn petje af voor ouders die basisschoolkinderen thuis hebben, erg knap hoe ze dit combineren met hun eigen werk!” Anke is blij dat ze noodopvang mag bieden. “Ik voel me zeer gewaardeerd door de ouders en ik ben ook erg blij dat ik mijn steentje kan bijdragen in deze crisis.”

“Ik denk dat het belangrijk is om je structuur en dagritme aan te houden, doen wat je normaal ook doet. Dat is mijn tip voor alle andere gastouders die noodopvang bieden.”