20 jaar gastouderopvang: pionieren, groeien en verbinden

In mei 2005 begon Esther van Dok, houder van gastouderbureau ViaViela Regio Venray/Venlo, met een telefoon op een klein kantoor boven een kinderdagverblijf. Nu, twintig jaar later, blikt ze terug op een bijzondere reis in de wereld van gastouderopvang. Een verhaal over groei, veranderingen en vooral: verbinding met mensen.

Beginnen met niets… behalve een telefoon

“Ik kwam binnen en het was meteen: Dit is de telefoon, succes!” Esther begint haar verhaal met een glimlach. Haar eerste werkdag, op 1 mei 2005, stond symbool voor de pioniersgeest van die tijd. Alles werd nog met de hand gedaan, berekeningen op papier, dossiers in mapjes. Er was geen team, geen systemen — alleen enthousiasme en doorzettingsvermogen.
Via een advertentie bij de Jumbo rolde Esther deze wereld in. Wat begon met telefoontjes boven een kinderopvang locatie, groeide al snel uit tot een franchise onderneming. “Ik ben gewoon meegegroeid met het bedrijf,” zegt ze. En hoe.

Van faxen naar WhatsApp: twintig jaar verandering

De wereld van kinderopvang is in twintig jaar drastisch veranderd. Wat vroeger mond-tot-mondreclame was, is nu social media en digitalisering. Waar papieren contracten per post gingen, worden ze nu met één klik goedgekeurd.
Esther merkt ook dat ouders zijn veranderd. “Ze zijn mondiger, hebben duidelijke verwachtingen.” Gelukkig houdt ze van het contact met ouders — of dat nu via een appje is of een persoonlijk gesprek.

De rol van bemiddelaar: meer dan een tussenpersoon

Wat doe je als bemiddelaar allemaal voor ouders? Haar antwoord: “Van alles”. Ze is vraagbaak, vertrouwenspersoon, luisterend oor en coach in één. “Sommige ouders hoor je nauwelijks, bij anderen help ik met het hele proces rondom kinderopvangtoeslag.” Ze probeert alles zo laagdrempelig mogelijk te houden. “Ik wil dat ouders weten: ik ben er voor je.”

De band met gastouders: persoonlijk, hecht en waardevol

Esther bouwt met gastouders vaak jarenlange relaties op. “Sommigen zie ik al twintig jaar. Dan weet je echt veel van elkaar en voelt het bijna als familie.” Ze organiseert borrels, thema-avonden en barbecues om gastouders met elkaar te verbinden. “Ze werken vaak alleen, dus het is fijn om ervaringen te kunnen delen.”
Haar mooiste herinnering in de afgelopen 20 jaar? “Een kindje dat zijn goudvis de naam van de gastouder geeft. Dan weet je: dit zit goed.”

Gastouderopvang is persoonlijk

Volgens Esther is het grootste verschil met een kinderdagverblijf de huiselijke sfeer. “Je brengt je kind naar een woning, een gezin. Het is kleinschaliger, persoonlijker. Ouders en kinderen bouwen een band op met één vertrouwd gezicht.” Sommige kinderen blijven zelfs na de opvang langskomen. “Dat zegt zoveel. Het wordt echt een verlengstuk van je gezin.”

Twintig jaar en nog steeds enthousiast

Esther kijkt met trots terug, maar kijkt ook vooruit. “Het is zó afwisselend, zó menselijk. Natuurlijk zijn er mindere momenten, maar die wegen niet op tegen de mooie contacten, verhalen en ervaringen. Ik zeg altijd voor de grap: nog twintig jaar erbij. Maar zolang ik er plezier in heb — en dat heb ik nog elke dag — ga ik gewoon door.”